ΟΙΔΥΟ ΧΑΛΚΙΝΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ .Είναι ένα ζευγάρι χάλκινων αγαλμάτων που σμιλεύτηκαν στην Ελλάδα.
Ανακάλυψη & Αποκατάσταση
Οι δύο μπρούτζοι ανακαλύφθηκαν ως εκ θαύματος στο Ιόνιο Πέλαγος στα ανοιχτά της μαρίνας Riace στη νότια Ιταλία στις 16 Αυγούστου 1972 μ.Χ. Αυτός που ανακάλυψε ήταν ο Stefano Mariottini, ο οποίος τους εντόπισε ενώ βουτούσε μόλις 200 μέτρα (656 πόδια) από την ακτή. Ξαπλωμένος σε βάθος μόλις 8 μέτρων (26 πόδια), ο Mariottini παρατήρησε ένα μπράτσο να σηκώνεται από τον βυθό της θάλασσας και, σκάβοντας προς τα κάτω για να το ερευνήσει, είδε ότι όχι μόνο ανήκε σε ένα μεγάλο άγαλμα αλλά υπήρχε και μια δεύτερη φιγούρα θαμμένη κοντά με. Μέσα σε πέντε ημέρες, οι αρχές ειδοποιήθηκαν και μια ομάδα καταδύσεων της αστυνομίας, υπό την επίβλεψη αρχαιολόγων, σήκωσε τις δύο φιγούρες χρησιμοποιώντας μπαλόνια με αέρα. Περαιτέρω έρευνα της τοποθεσίας το 1972 και το 1981 CE αποκάλυψε 28 μολύβδινους δακτυλίους - πιθανώς χρησιμοποιούμενους ως μέρος του πανιού ενός πλοίου - και ένα θραύσμα καρίνας πλοίου που περιείχε δύο χάλκινες καρφίτσες.Ρωμαικη περίοδος ή αργότερα. Ανακαλύφθηκε επίσης ένα θραύσμα από τις λαβές μιας από τις ασπίδες της φιγούρας. Μπορεί τα αγάλματα να βυθίστηκαν ενώ τα συντρίμμια από το ελαφρύ πλοίο στο οποίο θα μεταφέρονταν διασκορπίστηκαν στη θάλασσα. Εναλλακτικά, τα αγάλματα μπορεί να έχουν εκτοξευθεί στη θάλασσα για να κάνουν το σκάφος πιο αξιόπλοο κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας.
Πριν εκτεθούν δημόσια, οι φιγούρες υποβλήθηκαν σε μια επίπονη διαδικασία αποκατάστασης στη Φλωρεντία, η οποία διήρκεσε πέντε χρόνια. Η άμμος και τα συντρίμμια αφαιρέθηκαν από το εσωτερικό τους και οι επιφάνειές τους απαλλάχθηκαν από επικαλύψεις που δημιουργήθηκαν στο πέρασμα των αιώνων στον πυθμένα της θάλασσας. Οι φιγούρες αποκαταστάθηκαν ξανά από το 1992-5 CE και το 2009-11 CE. Τα αγάλματα, που τώρα στέκονται σε αντισεισμικές μαρμάρινες πλίνθους σε μια κλιματικά ελεγχόμενη δική τους αίθουσα, εκτίθενται μόνιμα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Ρέτζιο Καλάμπρια, Ιταλία, όπου έχουν γίνει τα αγόρια αφίσας της νότιας Ιταλίας, σιωπηλοί πρεσβευτές για πολιτιστική κληρονομιά και ταυτότητα της περιοχής.
ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο 1ΟΣ ΜΕ ΤΟΝ 2Ο ΑΙΩΝΑ Π.Χ., ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ.
Χρονολόγηση & Κατασκευή
Τα αγάλματα χρονολογούνται μεταξύ 460 και 450 π.Χ. Αν και υπάρχουν διαφορές στην εκτέλεση του στυλ μεταξύ των φιγούρων, υπάρχουν επίσης αρκετές ομοιότητες ώστε ο διάσημος Έλληνας ειδικός στη γλυπτική John Boardman να τις θεωρήσει πιθανώς σύγχρονες. Άλλοι μελετητές προτείνουν ότι μπορεί να υπάρχει χρονική διαφορά έως και 50 ετών στη δημιουργία τους, ενώ άλλοι ακόμη προτείνουν ότι χρονολογούνται στην πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο. Μπορεί να έχουν γλυπτεί από διαφορετικούς καλλιτέχνες σε διαφορετικά εργαστήρια ή από διαφορετικούς καλλιτέχνες στο ίδιο εργαστήριο. Ο(οι) γλύπτης(οι) δεν είναι γνωστοί, ακόμα κι αν πολλοί μπήκαν στον πειρασμό να αποδώσουν τις μορφές σε τέτοιους θαυμαστές Έλληνες γλύπτες όπως ο Φειδίας ή ο Μύρωνας. Η ανάλυση των υλικών των αγαλμάτων το 1998 μ.Χ. και το 2006 μ.Χ. προτείνει μια σύνδεση είτε με την Αττική είτε με το Άργος.
Και τα δύο αγάλματα έχουν γένια και τα δύο έχουν παρόμοια στάση. Και οι δύο έχουν και τα δύο τους πόδια ακουμπισμένα στο έδαφος με το αριστερό πόδι ελαφρώς προς τα εμπρός από το δεξί, και οι δύο στρέφονται τόσο ελαφρά προς τα δεξιά. Οι βραχίονες κρέμονται στα πλάγια με τον αριστερό βραχίονα λυγισμένο και κρατώντας μια ασπίδα (κανένα από τα οποία δεν σώθηκε εκτός από τις λαβές του αγάλματος Α). Στο δεξί τους μπράτσο κρατούσαν, σε σχεδόν κατακόρυφη θέση, ίσως μια λόγχη ή δόρυ (που δεν έχουν σωθεί, αλλά το μολύβδινο εξάρτημα και οι αντίστοιχες αυλακώσεις στους βραχίονες φαίνονται ακόμη καθαρά). Η εξαφάνιση της ασπίδας και των όπλων μπορεί να οφείλεται στον πιθανό διαχωρισμό τους από τις φιγούρες κατά τη μεταφορά τους.
Λεπτομέρειες και των δύο αγαλμάτων επιλέγονται χρησιμοποιώντας άλλα υλικά εκτός από μπρούτζο. Ο ασβεστίτης χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των ματιών με τις κόρες των ματιών με γυάλινη πάστα και αγωγούς δακρύων χρησιμοποιώντας ροζ πέτρα. Οι θηλές, οι βλεφαρίδες και τα ανοιχτά χείλη κατασκευάστηκαν από χαλκό . Στην περίπτωση του αγάλματος Α, οι μπροστινές σειρές των δοντιών είναι ορατές και φτιαγμένες με χρήση μιας μονής λωρίδας ασημιού .
https://www.worldhistory.org/Riace_Bronzes
ΣΟΦΙΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
https://www.e-sy.gr/programmatic-statements/
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
1.0 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια