Σαν σήμερα το 323 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε στην αθανασία

«Ουκ έστιν όστις άλλος εις ανήρ τοσαύτα ή τηλικαύτα έργα κατά πλήθος ή μέγεθος εν Έλλησιν ή Βαρβάροις απεδέξατο.»

(Αρριανού, Ανάβασις Αλεξάνδρου Α 12, 4 )

Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο βασιλιάς τη Μακεδονίας, ήταν εκείνος που είχε το όραμα να κατευθυνθεί προς την Ανατολή και κατακτώντας τους λαούς της, να διαδώσει την Ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό. Το μεγαλύτερο μέρος της εκστρατείας του στέφθηκε με επιτυχία και κατάφερε να δημιουργήσει μια τεράστια αυτοκρατορία, η οποία με τον αιφνίδιο θάνατό του στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ., έμεινε ακέφαλη και χωρίστηκε.

Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 356 π.Χ. στην Πέλλα. Ο πατέρας του ήταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος ο Β’ και η μητέρα του η Ολυμπιάδα, κόρη του βασιλιά της Ηπείρου, Νεοπτόλεμου. Ο μικρός Αλέξανδρος πήρε κάποια χαρακτηριστικά και από τους δυο γονείς του, που ο συνδυασμός τους τον έκανε μεγάλο και τρανό.

Στα 13 του μαθήτευσε κοντά στον μεγάλο Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη, που του έμαθε τα ελληνικά ιδεώδη και τον έκανε να θαυμάσει και να αγαπήσει την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό. Για τον Αριστοτέλη έτρεφε έναν τεράστιο σεβασμό και τον είχε ως δεύτερο πατέρα του.

Ο πατέρας του τον έπαιρνε συχνά μαζί του και τον είχε δίπλα του σε συζητήσεις τακτικής και στρατηγικής. Τον έπαιρνε συχνά μαζί του σε εκστρατείες και ο Αλέξανδρος από μικρός απέκτησε μια πολιτική και στρατιωτική ωριμότητα. Στα 16 του, ο Φίλιππος ο Β’ έλειπε σε εκστρατεία και ήταν ο Αλέξανδρος που ηγήθηκε και κατέπνιξε την επανάσταση της θρακικής φυλής των Μαίδων. Δυο χρόνια αργότερα, ήταν διοικητής πολεμικού σώματος στην Μάχη της Χαιρώνειας.

Στα 20 έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας, μετά τη δολοφονία του πατέρα του. Κι αυτός στην αρχή χρειάστηκε να αντιμετωπίσει συνωμοσίες, αλλά τις διέλυσε εύκολα και γρήγορα. Ακόμα και κάποιοι που επαναστάτησαν στην Νότια Ελλάδα δήλωσαν γρήγορα υποταγή και σε συνέδριο που έγινε στην Κόρινθο, τον ανακήρυξαν Ηγεμόνα της Ελλάδας και αρχιστράτηγο στην επικείμενη εκστρατεία κατά των Περσών.

Αφού έκανε ακόμα μια εκστρατεία προς τα βόρεια της Μακεδονίας, φτάνοντας μέχρι τον Δούναβη, επέστρεψε στην Πέλλα και άρχισε να προετοιμάζεται για την εκστρατεία την Περσία. Την Άνοιξη του 334 π.Χ. ξεκίνησε με 50.000 πεζούς και 6.000 ιππείς, πέρασε από τ η Θράκη και έφτασε στον Ελλήσποντο. Εκεί τον περίμενε ο στόλος του που αποτελούνταν από 120 πλοία. Πήγε αρχικά στην Τροία, όπου προσκύνησε τον τάφο του άνδρα που θαύμαζε από μικρός, του Αχιλλέα.

Ο περσικός στρατός τον περίμενε στον Γρανικό ποταμό. Εκεί έγινε και η πρώτη μάχη, με τον Αλέξανδρο να οδηγεί τον στρατό του επιτυχημένα, με τους Πέρσες να υποχωρούν άτακτα. Αργότερα κινήθηκε νότια, ελευθερώνοντας της ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας. Το 333 π.Χ και αφού έλυσε τον γόρδιο δεσμό με το σπαθί του, μπήκε στην Κιλικία. Εκεί αρρώστησε αλλά όταν έγινε καλά συνέχισε την πορεία του προς την σημερινή Συρία.

Εκεί συνάντησε για δεύτερη φορά τον στρατό των Περσών κοντά στην πόλη Ισσό. Οι πέρσες έπαθαν πανωλεθρία και ο βασιλιάς Δαρείος κινδύνευσε, ξεφεύγοντας την τελευταία στιγμή. Ο Αλέξανδρος κατάφερε να αιχμαλωτίσει την οικογένειά του, αλλά της φέρθηκε με σεβασμό και μεγαλοψυχία. Τότε αποφάσισε να μην κυνηγήσει τον Δαρείο αλλά να συνεχίσει προς τα νότια. Κυρίευσε την Φοινίκη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Στην τελευταία, πάνω στις ακτές του ποταμού Νείλου, ίδρυσε την Αλεξάνδρεια, με τον ίδιο να χαράζει τα τείχη και τους δρόμους της.

Επέστρεψε στην πορεία του προς την Ασία. Οι Πέρσες αυτή τη φορά τον περίμεναν στα Γαυγάμηλα. Κατάφερε ξανά να κερδίσει την μάχη. Ο Δαρείος ξέφυγε αλλά δολοφονήθηκε από τον σατράπη της Βακτριανής Βήσσο. Η Περσέπολη, η Βαβυλώνα κι η Σούσα, οι σπουδαιότερες πόλεις της περσικής αυτοκρατορίας παραδόθηκαν στον Αλέξανδρο. Η Περσία είχε πια κατακτηθεί.

Ο Αλέξανδρος ήθελε να συνεχίσει προς την Ανατολή για να σιγουρέψει τα σύνορά της. Έφτασε μέχρι και τις Ινδίες όπου νίκησε τον βασιλιά Πώρο. Ωστόσο οι περισσότεροι άνδρες του είχαν κουραστεί και ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να επιστρέψει προς τη δύση. Τότε άρχισε να σκέφτεται πως θα διοικούσε αυτό το πελώριο κράτος.

Κατέληξε στο συμπέρασμα πως θα έπρεπε να συμφιλιώσει τους Πέρσες ευγενείς με τους Έλληνες. Φαντάστηκε τον εαυτό του ως ελληνοπέρση και άρχισε να ντύνεται και να φέρεται σαν Πέρσης. Παντρεύτηκε την κόρη του Δαρείου Στάτειρα και την ανιψιά της Παρυσάτιδα και προέτρεψε τους στρατηλάτες του να κάνουν το ίδιο. Τρία χρόνια νωρίτερα, είχε παντρευτεί την Ρωξάνη, κόρη του ηγεμόνα της Βακτριανής. Η Ρωξάνη του χάρισε και τον μοναδικό απόγονο, τον Αλέξανδρο Δ’, ο οποίος γεννήθηκε δυο μήνες μετά τον θάνατό του και σφαγιάστηκε σε ηλικία 12 ετών με διαταγή του Κάσσανδρου, στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου και σφετεριστή του θρόνου της Μακεδονίας.

Οι συνωμοσίες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Σε λίγους άλλωστε άρεσε αυτή η αλλαγή του Αλέξανδρου και η στροφή του στα περσικά έθιμα. Ο Αλέξανδρος τιμώρησε πολλούς συνωμότες. Αλλά οι εκστρατείες και η διοίκηση της αυτοκρατορίας τον κούρασαν. Μετά τον θάνατο του επιστήθιου φίλου του Ηφαιστίωνα, η υγεία του χειροτέρεψε. Πέθανε στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ. στην Βαβυλώνα, λίγο πριν συμπληρώσει τα 33 έτη. Δεν άφησε πίσω του διάδοχο.

Η αυτοκρατορία μοιράστηκε που διαφώνησαν αμέσως για την μοιρασιά. Ωστόσο, το εκπολιτιστικό του έργο δεν χάθηκε. Ο ελληνικός πολιτισμός είχε καταφέρει να διαδοθεί στην Ανατολή, με την ελληνική γλώσσα να γίνεται διεθνής. Τότε ξεκίνησε και ο πολιτισμός της «Ελληνιστικής Εποχής», την περίοδο της λάμψης του ελληνικού πνεύματος. Ο Αλέξανδρος για το μεγάλο αυτό έργο του ανακηρύχθηκε «Μέγας»

https://arxaia-ellinika.blogspot.com/